De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst. Ook in de world cup rally is dat niet anders.

Na de voorstelling zijn we in een versneld tempo het dagelijkse doen en laten gaan combineren met de voorbereiding van de laatste dagen. De schrijver dezer is immers teammanager geworden - en ze denken dat ze mij plezieren met een moeilijk uit te spreken naam te geven. De baas kiest ervoor dat alles gecentraliseerd wordt - door 1 hand passeert (weetjewel).

De Toy met nummer 46 is volgeladen - met stukken. Ja, dat had je gedacht - ik geef even een kleine opsomming - 100 blikken cola, 50 blikken tonic, 120 suikerwafels, voor 20 dagen aperitiefhapjes en over de drank zullen we zwijgen want we rijden door Saudi Arabia en daar mag het niet. Dus we houden ons daaraan.
Ik ben ook gauw een snelcursus Engels gaan volgen want de Francis spreekt Engels van het noorden en dat versta ik niet al te goed. "Wrait" betekent rechts and "laift" is links. Dat vond ik belangrijk te moeten weten. Maar "streigt troe de boks" - daar moet ik nog wat aan werken. Weetjewel.

Enfin, gisterenavond hebben we de laatste flessen ingeladen, alles vastgemaakt en morgen gaan we er alles weer uithalen om hetgeen we vergeten hebben er terug in te steken. En zo gaan we maar door.

Morgen laden we dan de allerlaatste dingen die we vergeten zijn en zaterdagmiddag verzamelen we in Wijtschate waar we ongeveer rond de klok van 14 uur zullen vertrekken richting Londen waar we oudejaar vieren (ik weet niet wat daaraan te vieren valt - de beurs aanzienlijk achteruit, alle dagen zeer aan het hoofd van de slechte berichten, net geen geslachtsziekte opgelopen, enz ...) en vroeg in ons bed kruipen want zondag op nieuwjaarsdag rijden we naar de skruteneering - dat zou de autokeuring zijn van alles wat mag, moest, mocht en "aididnotnowdatiswasnotallowed" verhalen. De blussers staan op spanning - London be prepared, Belgium is coming.
Greetz,
René