Hallo en goede avond,
De etappe vandaag rijdt van Tagounite naar Oued Draa – een plaats in niemandsland.
Eerst en vooral gaat onze aandacht en gedachten naar Christian Craff. De 63 jarige Fransman die gisteren overleed ten gevolge van een hartstilstand in koers. Christian reed in het Belgische team van BDA (Belgian Dakar Association) onder leiding van goede vriend Patrick Vanhyfte, met aan zijn zijde de erg sympatieke Vlaming Patrick Steenhoudt.
Wij willen met ons team onze blijken van deelneming sturen aan zijn echtgenote en zijn familie. Het team is getroffen door veel pech. Diefstal van 7000 Euro, 2 pechgevallen met de buggys, een ongeval langs de weg en nu dit.
Nous voudrions présenter à son épouse et toute sa famille nos sincères condoléances.
Een dag in mineur dus. Maar toch een rechtzetting. Jacques blijkt zich te ontplooien tot een fantastisch copiloot en toen Joost mijn verslag van gisteren las was hij niet erg tevreden. Nochtans probeer ik het verslag zo goed als mijn pen schrijven kan mee te geven aan de lezer.
Vandaag was het niet zo een goede dag voor Joost en Jacques. Ze waren getuige van 2 ongevallen die hen de weg geblokkeerd hebben. Een eerste ongeval deed de Toyota bijna 3 kwartier op het parcours stranden. Een tweede ongeval deed het koppel stoppen. Veel erger dit keer want de motard met nummer 118 lag bewusteloos op de grond. Ons koppeltje heeft spontaan halt gehouden. Helmen af, riemen los en uitstappen om hulp te bieden. Met de Irritrack aan boord hebben ze de organisatie verwittigd die vroeg om bij het slachtoffer te blijven wat ze ook meteen gedaan hebben.
Hoe die tijd gecrediteerd wordt blijft mij nog een raadsel maar vast staat dat we veel tijd verloren hebben. Maar sportief als we zijn en met alle heibel rond het andere Belgische team wachten we rustig af.
Toch laten we nog even Jacques aan het woord : het was opnieuw erg lastig. Stenen de grootte van een voetbal liggen met honderdduizenden bezaaid over het parcours. We rijden erover met snelheden tot 150 km/uur. Het grote verschil met de rallye van Ieper is dat er hier ook kamions meerijden. Elisabete Jasinto reed met haar 15 tonner tegen 150 km per uur voor ons en we moesten bijna 100 km in haar stof volgen. Een onbegonnen zaak. En wat we ook in Ieper niet zien zijn motards op de spéciales. Ik dacht dat het marokkanen waren maar ze doen blijkbaar ook mee in de koers. Man is dat een verschot zeg.
We moesten stoppen in de duinen voor een gevallen Motard. De Hummer die ons volgde is er los overgereden. De arme stakkerd lag er compleet uitgeput bij. We hebben met 4 man zijn moto rechtgezet, en dan is hij terug omgevallen. Onbegonnen werk.
Verder hebben ze ons gezegd dat het vandaag eindejaar is. Een glaasje champagne, een toast een stukske hard vlees met couscous en dan om 22 uur in bed. En dan zeggen ze dat het plezant is.
Prettig eindejaar van het team. Toast maar op ons want we zullen het de volgende dagen nodig hebben. Gelukkig en stralend 2013. Moge het geluk langs uw kant zijn. Een dikke zoen aan de madammen en tot morgen voor een verder verslag.
René