Goede morgen,
Dahkla, 3 jan 2013
Rustdag in de Africa Eco Race tussen St Cyprien en Dakar. Tijd om even een tussenbalans op te maken van de Belgen.
De rallye wordt door de die hards van het zand als enige waardige vervanger gezien van 'de Dakar'. Enerzijds uit liefde voor het Afrikaanse continent maar ook de drang naar het avontuur verkondigd door legende Thierry Sabine. De organisatoren hebben daar goed op ingespeeld. Immers René Metge (die andere Dakar legende), Servia, Auriol, JL Schlesser en een grote schare volgelingen maken dat de rally de duinen en Afrikaanse zandbergen worden aangedaan en houden daarbij rekening met ambitieuze beginners als de meeste ervaren rijders
Joost Vancauwenberge
Ik heb een tiental Dakars gereden maar had geen interesse in Zuid Amerika. We zijn met het team al een aantal jaren de Eco Race aan het volgen. Nu er een 50 tal deelnemers zijn wou ik met een performante auto de strijd aangaan met de collega's. J. Loomans en Pélichet rijden met dezelfde auto. JL Schlesser is wellicht niet te verslaan. Spijtig dat Jackie de wedstrijd verlaten heeft.
Maar voor mij blijft het een uitstap in eerste instantie met de vrienden - waarbij de après ski al even belangrijk is dan de wedstrijd zelve. Toch ben ik erg geschrokken van de fysieke inspanning die een deelname vergt met een performante auto. Het gaat allemaal veel sneller, de sprongen die we nemen zijn hoger en verder, en uiteraard zijn de slagen die we krijgen ook veel heviger dan vroeger. Dat in combinatie met een aantal jaartjes erbij maakt dat we het toch erg onderschat hebben.
Fysisch bereiden mijn copiloot en ikzelf ons voor door veel te fietsen - en een beetje power training maar ons lichaam verjongt niet.
Totnogtoe staan jullie 4de op 10 minuten van de derde - is het podium mogelijk ?
We hebben tot nog toe 4 platte banden gehad. Als je weet dat we een band steken op 5 minuten dan verliezen we hierdoor alleen 20 minuten. We zijn dus in tegenstelling tot de concurrentie niet gespaard van veel pech. Maar de rally is nog erg lang en het parcours dat ik liefst rij moet nog komen.
Jacques Castelein voor het eerst in een dergelijk avontuur - beantwoordt dit uw verwachtingen ?
Ik heb een Dakar gereden in 1982 met een aantal vrienden - dus het is niet helemaal nieuw. Bovendien reden Joost en ik begin vorig jaar de London Kaapstad rally. Het gaat wel erg snel en de navigatie is niet simpel. Joost is veeleisend maar op dit niveau mag en moet dat wel. Behalve platte banden hebben we geen pech en een erg goede en snelle auto die voor dit werk gebouwd werd.
De organisatie doet erg zijn best om de deelnemers het zo aangenaam mogelijk te maken maar toch blijft het comfort erg primair, in een tentje waarin het 's nachts erg koud is met temperaturen onder het vriespunt. Uiteraard verbetert dit naarmate we meer naar het zuiden rijden.
Ons service team probeert dit te compenseren met een hapje en een drankje. Maar veel tijd om te ontspannen hebben we niet. Navigatie vergt veel voorbereiding. Bovendien krijgt de wagen elke avond een onderhoudsbeurt. Afstelling daarbij is belangrijk want de Toyota is nieuw - zowel voor ons als voor Overdrive - en om aan de top mee te draaien mag niets aan het toeval worden overgelaten.
De Hilux is een erg goed gebouwde machine - die ook te volgen is in de Dakar. Bewijze hiervan de erg scherpe tijden van de Franse rijder Pelichet die de ervaren Schlesser menigmaal het vuur aan de schenen heeft gelegd. Ook Jackie Loomans draaide erg scherpe tijden. Joost Van Cauwenberge heeft nog wat afstellingsproblemen omdat de auto pas 24 uur voor het begin van de wedstrijd door het Belgische Overdrive van JM Fortin werd afgeleverd.
We hadden geen tijd om de auto te leren kennen en moesten in de eerste helft van deze wedstrijd proberen de schade te beperken. Dat is ons aardig gelukt ware het niet van de lekke banden. Daardoor ga je automatisch ook van het gas want zonder reservewiel nog 150 km étappe rijden is spelen met vuur - en daarvoor zijn we niet naar hier gekomen.
De snelheidsétappes zijn 3 à 400 km lang elke dag - onafgebroken - de temperatuur in de auto loopt op tot 50 graden.
Na 4 etappes rust de rally in Dahkla - een stad in de Westelijke Sahara - bekend voor sportvisserij op zee en sedert een aantal jaren het walhalla van de Kite Surfers. Verder valt er in deze Marokkaanse enclave niet veel te beleven. Veel wind dus maar een volle zon, een blauwe hemel en aangename temperaturen laten mens en machine een dag verpozen en voorbereiden wat nog komen moet.
Morgen een lange en vermoeiende dag met lange verbinding en een lange wachtrij aan de grens met Mauretanië. Maar van dan af veel zand, snelle pistes en dus het ideale werkterrein voor Joost, Jacques en zijn team.
RD