Van Afrika verstoken blijven op oudejaar moet een beetje zijn als sterven.
En sterven willen we zeker (nog) niet, dus…

Een vijftal telefoontjes, enkele sms-jes, en klaar was kees. 
Moeder Siska had nog de veranda beschikbaar die paalt aan de zandbak.

Spijtig genoeg was het niet meer mogelijk om nog een koers-apparaat op de kop te tikken.
Maar in feite best ook, want hoe zouden we dat in een paar dagen gesponsord krijgen.

Met René (neenee, niet Declercq, maar Metge) werden in een mum van tijd alle formaliteiten afgehandeld, en dit volledig langs digitale weg. Zo zie je maar dat de ge-avanceerde technieken ons niet afschrikken.

Na een nachtje hard labeur onder leiding van St.V. staan wij met drie bolides en zes piloten aan de start van de eerste Transbelgiek.

Een camion Kamaz in koers met piloot St.V. en J.S. als navigator. Met dergelijk uitgebalanceerd en geroutineerd duo kan niets mislopen. Denken we…

Voor de assistentiecamion  was er bij D. E. in Kuurne nog maar één toestel ter beschikking, namelijk een ambulance.

Maar omdat de piloot  P.S. van beroep een arts is, komt dit nog goed uit ook. Hier is René (nu wel Declercq) zeer in zijn nopjes mee, want in geval van onvoorziene ziektes is een arts aan boord zeker niet te versmaden.
Co-piloot en bediener van de sirene is niemand minder dan B.C. 

Rest er nog de perswagen, een heuse Toy, vroeger nog eigendom van een bekend Vlaams chansonnier.
Bevolkt door niemand minder dan St.DB. aan het roer en ondergetekende C.D. aan de terratrip, GPS en andere machientjes. Als dat maar goed komt…. dat kan zelfs niet goed komen!

Maandagmiddag 12 u. Technische controle in Put 19. 
Mechanicien van dienst Patrick keurt onze carossen in een mumm (dit is geen schrijffout) van tijd. Wij doen dan ook alsof ons neus bloedt als hij stiekem een paar klevers van Put 19 op onze (Dinky)Toy kleeft. Nadat we, nog steeds in diezelde Put, de innerlijke mens iets te veel verzorgd hebben zijn we klaar voor de eerste speciale, een boucle Knokke-Bredene-Knokke.

Een rit zonder veel geschiedenis, als daar niet de Ambulance van P.S. en B.C. zich door een verkeerd maneuver zou vast gereden hebben in de Erg Draa van Bredene.
Tot overmaat van ramp hadden ze bij de technische controle hun zandplaten in de Put laten liggen.
De Kamaz was al enkele minuten voorbij en de Pers Toy laveerde nog ergens rond ‘t Witte Paard van Blankenberge.
Na menig schietgebedje (godv, godv, enz…) bemerkt B.C. toevallig tussen een hoopje kamelengras enkele lapjes stof; een gewezen bikini, attribuut welke men in Bredene toch niet behoeft. Het strengske onder de linksachterband, het tettekabaatje onder de rechtsachterband, en je gelooft het niet… weg waren ze!

Tegen de klok van 18 u zijn we alle zes goed en wel terug in de zandbak van moeder Siska.
Het regent ondertussen oude w… (pijpestelen), waardoor  het optrekken van onze zes tentjes in die veel te kleine zandbak van Siska geen sinecure wordt.

Maar in al die misère hebben we één grote chance; de mannen van de eco-race zijn vergeten de Citraantjes af te halen.

Als de chef van de Perswagen St.DB dit verneemt is hij niet meer in te tomen. Laat komen, die limonade! De rest van het verhaal laat zich raden… Tegen de klok van tienen liggen we met z’n vijven te snurken in de zandbak…en dromen van het verre Marokko.

Eéntje hebben we naar de Rode Kruispost van het Lichttorenplein moeten brengen. De vriendelijke verpleger vond het geraadzaam die stakker tot morgenvroeg in bewaring te houden.

l’Histoire se répète. Als we morgenvroeg 1 januari maar op tijd aan de start staan…

Of was dit een droom?

In ieder geval is elke gelijkenis met bestaande feiten of personen puur toeval.

De groeten aan iedereen daar in Gwirat Larjam. Zalig en gelukkig nieuwjaar, en hou het voorzichtig! Wij duimen vanuit Knokke.