Het is weer zover. De stress van het vertrek. Le Grand Départ. The Big adventure in 'The Big One 2014'

Ware het niet dat de organisator vrijdag 28.03 de European leg annuleert (wablief ??) en na wat geklungel de annulatie op 1 april (vis ?) terug intrekt (wablief ??)

Vastgereden op de duinen ? Neen ! Vergeten budget te maken - kunt ge dat geloven ??? Vastgereden op het budget !!! Redenen zijn niet moeilijk om te vinden. Toch slaagt de organisatie erin iedereen met het hoofd te doen schudden

De Cargo vlieger had afgezegd - wellicht wegens de zoektocht naar Malaysian AIrlines Boeing 777 - gene mens ....

Schrijver dezer werd gebrieft naar zijn kunde om een vliegtuig (cargo 747-400 freighter) te vinden. Dat was op een halve dag geregeld. Maar bleek niet meer nodig want ze hadden een andere oplossing : Emirates Cargo. Eindelijk.

Echter dat blijkt het probleem niet te zijn. Nogal wat deelnemers hebben hun inschrijving nog niet betaald. Wablief ???

Echter dat blijkt eigenlijk ook het probleem niet te zijn. De parcoursbouwers hebben nagelaten prijs te vragen in Europa om de wegen af te zetten. Wablief ??? En dat blijk duur te zijn. Ja wadde - er is inmiddels een putje op de vloer van mijn kantoor - net achter mijn stoel. Veroorzaakt door het veelvuldig van mijne stoel te vallen de laatste uren.

Eind goed al goed - er is een oplossing met alle deelnemers (wablief ??) en het euvel is verholpen. We starten zaterdag 12 april en we zijn - als Emirates gespaard blijft van een faillissement - als de auto's goed zijn aangekomen - als de organisator zijn verplichtingen met de grenzen heeft nagekomen en als onze autookes het uithouden - in Londen op zondag 11 mei.

Nog nooit zijn we zo lang het huis uitgeweest. Nog nooit lieten we onze vrouwkes zo gelaten achter, nog nooit hebben we zo verlangd om te kunnen vertrekken, nog nooit - allé het kan nu niet rap genoeg meer gaan. Nu hier geschreven en elders gezwegen waren er dames die zich aan het afvragen waren wat ze 3 weken aan een stuk met hunne vent zouden uitrichten mocht het Europees deel zijn geannulleerd.

Nu even de ploeg. Francis Tuthill en Ben Deleye - die service doen - vertrekken maandag naar Australië en hebben werk om de auto's in te klaren en de bestelwagen klaar te maken. "Geef me 2 dagen voorsprong en het komt allemaal in orde" zijn de woorden van Ben - op wie we overigens allemaal rekenen.

Joost en Jacques - mmm ... ze zien dat alleetwee zitten in Australië - onverhard met de Porsche. PK's over en onverhard is echt hun ding - zonder gedetailleerde nota's op zicht - improvisatie, snelheid, uithouding, maraton, en ervaring. In Europa is het dan weer spek voor de bek van co Jacques - want er zullen overal linten hangen langs de weg en marshals staan. We kunnen niet misrijden - dat is al ne groten. En groeien - groeien in Europa want alles is op asfalt - en dat is Joost zijn ding niet echt - allé nog niet echt.

Eric en René - rijden mee in de regularity challenge. Regelmaat dus. Zoals we leven overigens. Regelmatig dus. Regelmatig opstaan, regelmatig werken, regelmatig slapengaan en regelmatig uitgaan. De Hilux - die nu, en naar goede gewoonte, als een muilezel geladen is - wordt gelost. We rijden met een lichte Hilux en wellicht op onverhard in Australië een ietske voordeel op de Ford's en Mercedessen die wel es slepen tot aan de grond. Auto's hebben dat niet zo graag vooral als er hier en daar een steen ligt die zijn kopke uitsteekt en een vrolijke pieper (Westvlaams voor kus) geeft aan de carter. Over het algemeen gaat dat gepaard met een redelijk doffe slag, een oliespoor met 200 meter daarachter een auto langs de kant van de weg. Ze hangen er dan een papierke op 'SOS'.

Ik heb alvast die papierkes SOS en HELP uit de roadbook van Jacques gescheurd. Als ge ze niet bij hebt kunt ge ze niet gebruiken - zo zeg ik altijd ... Overigens we hebben de trekkabels ook niet meegenomen voor dezelfde redenen.

We zullen proberen - ik zeg wel proberen - elke dag een verslag op het net te plaatsen. Ik heb de namen van de hotels in Australië ontvangen en het is bijlange niet zeker dat ze daar WIFI hebben. Ge doet er ons een GIGANTISCH plezier mee ons een berichtje terug te sturen via het gastenboek. Je weet niet hoeveel deugd dit doet en hoezeer de voltallige ploeg 's avonds aan de laptop zit gekluisterd om een bericht van een vriend, een lief of een kennis te krijgen. Het is stil rond Firmin overigens en ook rond de Fanclub.

Ik zou ook nog een warme oproep willen doen aan onze konijnen. Ik hoorde in de wandelgangen van Peking, van Mandalay, van Transmaroc, van van alles en nog wat. Miljaar wilde er nu ne keer voor zorgen dat we ons focussen op wat nu komen zal ? Doe ons en de supporters ook ne keer een plezierke. Rij ne keer gans die bende naar huis en maak ne keer dat ge op de bovenste trede van het podium staat. Das nu toch wel ne keer het minste wat Jacques en Joost kunnen doen. Vind je dit ook niet ? En om het kracht bij te zetten beloven wij, Eric en René alvast dat - indien onze auto aankomt - we niet naast maar op het podium zullen staan in het algemeen classement van de regularity Challenge. Dat is nu ne keer klappen zie.

We komen terug met een verslag van de aankomst in Sydney- en uiteraard van de scuteneering.

Dikke knuffels

Eric en René