Ik weet het dat jullie reikhalzend naar een nieuws van de konijnen aan het wachten zijn uit Servië.
Inderdaad zijn we deze morgen vertrokken in de gietende regen. Alleen een dag voor de echten dus - de regularity rijders. De losers mochten gewoon 250 km rijden naar de hoofdstad van Servie. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat zowel Jacques als Joost met de Vlaamse drapeau in de hand klaar stonden om ons uit te wuiven.
Gisteren hadden we het niet goed op maar toch reden we de concurrentie op 21 seconden. Een onverhoopt succes want het GPS systeem van de organisatie liet het afweten en we zijn manueel ingeklokt. Spijtig dat we dat niet wisten anders was het verschil nog veel groter geweest.
Een navigatiefout leverde ons geen extra straftijd op want de concurrentie deed niet beter.
Vandaag reden we een feilloos parcours. Ware het niet dat op het open circuit we een paar bussen van de baan reden tot er een kraan van 5 meter breed de weg helemaal innam.
Een witte lijn, een dikke kamion, een flikkenauto, en Eric durfde niet voorbijsteken. Penalisatie van 20 seconden. Maar de concurrentie had met bussen en andere Zastava's en Moskovits uit de regio af te rekenen en konden ook niet voorbij. Gevolg : we versterken onze positie met 3 sekonden en staan nu ongeveer 10 minuten los van de concurrentie.
Ondertussen regent het pijpenstelen in Beograd en kunnen we niet genieten van een stadswandeling. De konijnen hadden hier een onderhoud met de Belgisch consul (een concurrent, of is het een collega) die ons wegwijs maakte in de Bulgaarse wijnen. Die is lekker - als ge al niets gedronken hebt de voorbije 2 weken - en geniet van een alcoholgehalte van 16 graden. Dus 3 glazen en je begint al een aardig mondje Servisch of Milosjevits te spreken.
Ondertussen zijn onze andere Belgen ook aangekomen met hun Stratos. Ze beloofden het recht van antwoord te gebruiken op het blog maar ik heb nog niets gezien. Ze zitten bij het schrijven van dit nog aan tafel met een Engelsman en zijn vrouw die hun proberen uit te leggen hoe ze de Belgen moeten kloppen. Ik denk dat ze nog een poosje bezig zullen zijn.
Morgen een ruige koersdag - want daar verlangen we allen naar. Opnieuw linten op het parcours voor Jacques, regen en andere banden liggen klaar en Joost zit al van zeven uur in zijn bed.
Duimen maar en tot morgen.
Alltrack team - we are the best.