Wellicht heb je het zelf al meegemaakt. Een hartverscheurende keuze te moeten maken. Iets wat je achteraf duur kan komen te staan. Welnu wij hebben dit in de aanloop van Peking-Parijs verschillende keren moeten doen. 

Ervaring ?? Ja hallo zeg - dat zijn toch mannen die al verschillende Dakars achter de rug hebben en London - Cape Town en Sydney - London ?!? Ja dat is juist maar dan hadden we een koersauto met daarnaast een kamion. 

Er stond een hoop materiaal en alles wat niet in de auto mocht - "smijt het maar in de kamion". Nu staat er ook een hoop materiaal - en dan moet je keuzes maken. Een hoop links - die blijft dus thuis en een hoop rechts - daar gaan we nog es over nadenken. 

Maar die hoop rechts is nog 3 keer te groot. Amaai Eric waarom hebben we zo ne kleinen auto gekozen. Die laatste blijft er ijzig kalm bij. Gewicht, René, is onze grootste vijand en concurrent. Die valies van u - dat zal deze hier zijn. Eric rijkt me een onooglijk klein zakske aan met mijn naam erop geplakt. Plaats voor 1 broek - 6 T-shirts, 6 paar kousen, 6 onderbroeken en een tube tandpasta met een klein borstelke (voor iemand met zo een grote mond als ik geen sinecure). Jamaar Eric, we zijn voor 6 weken weg ... We zoeken wel onderweg om te wassen... 

2 dagen voor het vertrek ben ik bezig met een snelkursus : hoe was ik mijn kleren en hoeveel poeder doe ik wanneer in de machine ??? Voor het wassen wellicht - of tijdens het wassen ... 

Keuzes maken tussen een schokdemper en een veer, tussen een alternator en een radiator, tussen een fles cola of een fles whisky. ... Koen Wouters - dank voor uw berichtje maar wil je mij een plezierke doen en mij het liedje leren van "Was ik maar bij moeder thuis gebleven" ??? Dan mag ik ook es iets zingen in de auto. 

 Het is ondertussen druk aan het worden. Een verschrikkelijk geloop om aan alle papieren te geraken, visum, verzekering, woordenboeken - mijn Mongools is niet zo goed, kaarten, chips (voor de gps - niet die grote zakken die ze in de Colruyt verkopen), rijbewijzen, man, man, man. De pillekes voor dit, druppelkes voor dat en zalfje voor nog iet anders die zijn 2 maanden geleden reeds met de auto vertrokken naar Peking. Het doosje heb ik stiekem onder mijn zetel geplakt - maar Eric mag het niet weten. Want anders moest ik mijn broek ook al thuislaten uit dat klein zakske van Eric. 

Hoe het met Joost en Jacques gaat ? Ze hebben mekaar eeuwige trouw beloofd als het rap moet gaan. Na de podiumplaatsen in London-Cape Town en Sydney-London doen ze opnieuw een gooi naar de gelen baai (het Westvlaams voor gele tui). Een Punch Mercedes 450 SLC - ik ben al vergeten hoeveel paarden daarin haver moeten krijgen maar het zijn er - geloof me vrij - zeer veel, staat ongeduldig op ons te wachten in Peking. Een machine zoals we die alleen maar in onze dromen tegenkomen. Waarom gene Porsche ??? omdat het niet mocht van Philip Young zaliger. Een 2 literke - mocht wel maar die Tuthill koersmachine van weleer - die zagen ze liever niet onder de poep van Joost en Jacques. En 2 literkes - och god - Joost en Jacques gieten dat in een oogwenk in hun keel. Het moet mij toch van het hart dat de organisator wel zo een Porsche heeft toegelaten in laatste instantie ... zouden ze dan toch .... 

De auto's zijn uitvoerig getest - Eric en ikzelf - hebben getest in de Sierra Nevada vorig jaar - Dat is wel een puike organisatie zeg - dit jaar doen ze iets in Portugal - regularity op zijn best. Joost en Jacques deden iets in Chateau Lastours, en behalve een paar pannekes onderweg niets onoverkomelijks tegengekomen. 

John, mijn trouwe mekano uit Vlamertinge vroeg mij - zul je dan uw familie niet missen onderweg ??? Ik heb hem geantwoord - dat ook ja maar vooral onze super mekano's Ben, Didier, John, Patrick, Gerard, Dirk die ons al die tijd uit de nood hebben geholpen en net als Christus 2000 jaar geleden af en toe een mirakel deden om ons terug op weg te helpen. Want Rally rijden, dat zijn kilometers - en die kilometers - die moeten allemaal gereden worden, één voor één tot je over de streep bent. 

Jacques en Joost slapen nog 1 keer in hun nest. Wij nog 2 keer en dan zijn we weg. 

Groeten thuis - dikke kussen en tot in Peking 

 Joost, Jacques, Eric en René

 xx 

 ps. Zet maar weer de kaarsen klaar - als je er gene meer hebt - mijn schoondochterke en Thierry zijn pas getrouwd en hebben er nog een halve kamionet over