Morgenstond heeft goud in de mond. Ik weet niet of dat in Wijtschate ook wel zo is. 

3 uurkes geslapen - want als je voor 5 weken het ruime sop kiest dan trekken ze allemaal aan uw mouw zo de laatste dagen, de laatste uren en ja de laatste minuten. 

Er zijn er hier een tiental mensen buiten gisterenavond die aan het zoeken zijn naar een hotel in Reims of Parijs om te komen kijken naar ... de gelen baai zekers ???  Zo een toffe mensen zeg.  

Bieke zat met een hese stem het gelag een beetje meewarrig te bekijken. Met van die glazen ogen zo - weetjewel - mijne trouwe springer Spaniel van 15 jaar oud die doof en blind is kan ook zo staren .... in de verte. 

Moet ik nu blij zijn dat hij weg is of verlangen tot hij terugkomt. 

Keuzes maken - aardsmoeilijke keuzes zijn dat. 

Ik heb met forse hand mijn valies opgepakt. Mijn valies voor 6 weken. Amper 5.3 kg. Mijn koersvelo weegt meer en het is al zo een licht exemplaar. 5.3 kg met de sparco schoenen erin. 

Heb ik mijn pillekes mee ? Neen die plakken al onder mijne zetel. Heb ik mijn paspoort mee ? Papieren ? telefoon, allez me zijn ermee weg. 

Gedwee snort John weg van de dreef de mist in richting ver ... en Bieke zwaaien met een zakdoek in het deurgat ... Tot in China ??? 

Mijn hart klopt in mijn keel. Zou ik dan toch niets vergeten hebben ? 

Eric is de stilte zelve. De rots in de branding. 

Joost en Jacques zijn er al. 

Iets gehoord ? Zouden ze al Pekinese eend gegeten hebben ? Zouden ze al van hun pillekes moeten proeven ??? 

Stil gelach in de auto. Ieper voorbij vallen we beiden in een kleine slaap. 

Brussel ontwaakt - wij ook. Inchecken en wegwezen met de grote vogel naar het land van de draak en van de verboden stad en van de grote muur. 

Benieuwd naar het avontuur. 

Tot morgen Vlaanderen. 

xx