We vertrokken deze morgen uit Ulaan Baatan onder het goedkeurend oog van de burgemeester en met muziek van de lokale fanfare. Jongens wat kunnen die blazen zeg. 

Na een verbinding van 200 km kregen we 2 speciales onder de wielen. 

Stenen, putten en crevassen in overvloed. 

Met de schade die sommigen opliepen in de vorige speciales in gedachten deden we het rustig aan.  Deze aanpak loont blijkbaar want we schuiven een plaats op in het algemeen klassement en staan nu 10de.  We rijden echt op eieren,  want de koers is nog lang. 

Jammer genoeg voorlopig geen goed nieuws van Joost. Gezien de problemen met de moteur waren ze niet van plan om deze morgen te vertrekken in koers. Ze zoeken een oplossing om toch te kunnen uitrijden.  Volgens de tracking staat de 107 nu in Tsetserleg (op ongeveer 600 km van Ulaan Baatar).  Hopelijk kunnen ze morgen weer aansluiten met de rest.  De gelen baaj kunnen ze nu wel vergeten.   

De Gobi woestijn is uitzonderlijk groen na hevige regenval van de laatste dagen. De natuur is wonderlijk mooi. Overal paarden, koeien en schapen. 

Ondertussen loopt de tempuratuur in de Datsun op tot 35 graden. En nee, vooral niet door de madammen die hier ook rondlopen, deze keer wel met airbags - sommigen tot aan de naffel. 

Maar we kijken ook goed naar de stenen en de putten. 

Dank voor de kaarsen want ze doen deugd. 

Tot morgen