Ring. De wekker loopt af het is kwart voor zes. 

Met dikke ogen kruip ik onder de douche. Gauw valies samengooien en vlug naar beneden voor een snel ontbijt. Een apekot in Smolensk. Miljaar. Droog brood, geen boter, confituur uit een pot waar nog mosterd inzat in een vroeger leven. Koffie uit een andere pot waar nog pickles in gezeten hebben. 2 lepels en wat warm water erbij. Daarmee starten we de dag. 

Om Kwart voor 7 auto laden en om 7 uur stipt kiezen we het hazepad. Eerst time Control dan vlug doorrijden naar de grens want we gaan Rusland eindelijk buiten. 

Een vuil land, mensen uitgebuit door het regime, bouwvallige huisjes, roeste auto"s die zeker geen sjoemel software hebben - dat zeker niet - en die wellicht aan de Euro 1 norm amper voldoen. 

Om 8 uur door de grens met Belarus - Wit Rusland. Hoofdstad Minsk. Bijna 10 mio inwoners. Eerst ga je wat geld wisselen en een frisse jonge kerel spreekt je aan in correct Engels. Schoorvoetend rij je het land binnen. Wat een verrassing. De mais staat 3 keer zo hoog, geen dode bossen meer, overal propere huisjes met een bloemetje. Kasten van vrouwen - Eric noemt ze meubels ... Erg vriendelijk, behulpzaam. Wegen waar onze Minister es moet komen naar kijken. Proper, net, kraaknet. Super mooi landschap. 

Allé Vladimir, ik heb een prima stageplaats voor u gevonden. Toch ook nog overal standbeelden van Lenin (in het Engels Lennon - ik dacht eerst dat het die zanger was van uit de seventies). Maar wat een ontdekking. 

500 km rijden naar de eerste spéciales. Ondertussen is het al 16 uur. Met 50 wagens aanschuiven voor de start. Maar 4 schitterende spéciales gereden. 2 auto"s die voor ons staan zijn in het decor geschoven. Ben benieuwd wat de rangschikking morgen zal zijn. De blauwe Datsun heeft ons zeker voorbijgereden maar misschien verliest er iemand een plaats voor ons. 

Na de spéciales is het 19 uur en starten we een verbinding naar Minsk voor 140 km. Om 21 uur komen we moe maar voldaan aan in een proper hotel. 

Samen met Eric nog een spancheck gedaan, mijn boek gemaakt voor morgen en jullie in Vlaanderen nog mijn verhaal gedaan; Het is nu middernacht en ik kruip terug in mijn duiker. Moe maar erg tevreden. Daarvoor doen we het. Wat zeg ik ? Mogen we het doen van onze vrouwkes thuis. 

Bedankt. Het autootje staat nu ook op stal hoewel het vanavond kreunend omhoog kwam onder de krik. Het had er precies niet veel goesting meer voor. 

Het ga je goed. De kaarsen doen hun werk. 

 Eric en René