Ljublijana, het is een moeilijk woord voor een mooie stad in een prachtig land. 

Skipistes, koeien met bellen, overal groen, akkerbouw in volle bloei, proper en je waant u in Zwitserland voor de helft van de prijs.

We kunnen niet klagen over de infrastructuur. De hotels zijn prima, het eten wat minder en de wijn om koppijn van te krijgen. 

Maar daarvoor hebben we Perdolans mee natuurlijk. 

Over de koers kan ik kort zijn : we hebben de uitslagen nog niet want er zijn nogal wat ontevreden piloten. De vijfde etappe was een beetje over de streep. Tussen kegels rijden op een circuit. Daarover doe je het niet met een penaliteit van 6 minuten indien een kegeltje gemist wordt. Dat is niet Peking Parijs zeker niet. 

Maar er wordt ook nog ferm gekoerst. En dan gaan er mensen in het decor. Vandaag 2 zonder erg maar toch belandt Rotenberger in het ziekenhuis. Hij moest en hij zou winnen ... 

Neen Rally rijden daar zijn we niet zo goed in. Het moet bij het menselijke en avontuurlijke blijven. De rest is erover. Auto's en mensen zijn doodop. In de finale dan nog 6 spéciales per dag rijden ... Dat is een beetje teveel van het goede. 

Het blijft een ongezien avontuur natuurlijk en we zijn ontzettend blij om erbij te kunnen zijn.

We verliezen wel een plaats vandaag - denken we - maar dat is allemaal niet zo belangrijk. 

Ons bed nu dat is het eerste wat we zullen aanpakken. 

Morgen opnieuw een loodzware dag. Met wellicht een ander verhaal en een ander classement. 

 Xxx