Maandag 7 januari 2008 :    El Ajoun – Tendrara:  520 km

Dinsdag 8 januari 2008 :    Tendrara – Erfoud : 510 km

 

 

Vooreerst aan al de gastenboekers mijn welgemeende bedanking.

Het kan zo een deugd doen, al die mooie wensen.

Mag ik zeggen dat we er een goede fles op gedronken hebben.

René had een leuk hotelletje uitgezocht en we mochten onze alcoholhoudende

drank aan tafel zelf schenken. En drank is nu eenmaal de specialiteit van ons eigen catering team. Traiteur René begint al concurrentie te krijgen van Eddy.

Eddy is de broer van Egfried en was als verrassing met Guido vader van Steven ons komen vervoegen. Eddy heeft een restaurant en  dat hebben we geweten.

Een Landrover vol van lekkers, van hapjes met zelf geprepareerde hazenpastei tot alles wat lekker is. Alweer een concurrent voor Wout en Peter erbij.

Maandag dus, we zouden nog vergeten jullie over de testritten te vertellen.

Een lange dag vol van verrassingen. Aanzetten om 7.00 uur stipt en maar doorfietsen.

Gezien de zgn. Berichten over Al-qaeda en zo kregen we politiebegeleiding gedurende de eerste kilometers. Na een ritje langs de kust het echte werk. De keien in voor zo een 300 kilometer. We hebben Joost eenmaal kunnen filmen en dan was hij de pist uit of liever in.

De Bowler deed het uitstekend. Joost begint zich te jeunen, of hoe noemen de West-Vlamingen dat. René reed vandaag met Steven via asfalt en zorgde zoals altijd voor de dagorganisatie. Uiteraard een bivak met politiebegeleiding en alles erop en eraan.

Een  berbertentje met de bedoeling om als slaapplaats te dienen voor wie interesse had. Maar blijkbaar had die tent nog als slaapplaats gediend voor de geitjes. Dus iedereen zijn eigen tentje maar opgezet. Sommigen de laatste nieuwe snufjes, tentjes opgezet in twee seconden en opgeplooid in iets meer.

Een bivak om nooit meer te vergeten. Taiwan is dank zij onze catering ook al aan de drank. De lokalen zorgden voor een kampvuur, Eddy voor de linksdraaiende kurkentrekker en René voor de drank. Na de nodige hapjes van Eddy stond er een kip op het menu.  Een avond om nooit te vergeten.

Het mooiste was voor mij zelfs de sterrenhemel. Duizenden sterren die voor ons alle geluk en voorspoed brengen.

En die voorspoed komt er zeker.

Gisteren was die er nog net niet voor onze collega’s van Radio 2.

Jo vond dat hun 932 er nog wat te net uit zag en wou absoluut de onderkant eens bekijken.

De voorruit kon er niet echt tegen en dus was er opeens een cabrio.

Foto’s van dit nieuw model Toyota te bekijken op de website.

 

Vandaag een ritje van 450 kilometer door de steenwoestijn.

De Bowler was in vorm en Joost nog meer.

Ik denk dat hij driemaal sneller gaat dan onze 960 en die is toch ook niet traag.

Soms ging het zo snel dat Voske de grenspalen al niet meer kon zien.

Blijkbaar ligt Algerije naast Marokko en zoals Rik Deprez ooit zei ; er staan geen paaltjes of andere borden.

Resultaat  politiebegeleiding, maar ditmaal om Joostje en Markske de bak in te draaien.

De Algerijnse bergpolitie kon er niet mee lachen en stuurde onze snelle jongens richting  Erfoud en dat was toch de bedoeling.

Iedereen reed vandaag een 300 kilometer piste en het was echt lastig. Soms echt niet door te komen en maar omrijden en de juiste piste zoeken.

Voske stuurde Joost over de volle 450 kilometer en was er nog vóór iedereen.

En nu komt het: Joost is tevreden over zijn laatste aankoop. De Bowler doet zijn werk uitstekend en behalve een licht stuurstangprobleem, alles kits.

Vanavond overnachting in hotel Xaluca in Erfoud.

Een prachthotel uit sprookjes van duizend en één nacht.

We gaan nu allen aan tafel en dan ons verslagje naar Bert sturen.

Hopelijk lukt dit want we hebben wat PC problemen.

Tot de volgende keer.

Gustaaf