Donderdag 10 januari 2008 :    Erfoud – Zagora

 

Totaal aantal gereden kilometers : 450 km.

 

Na het dagje spelen in de duinen een echte rit.

Niet echt moeilijk maar toch wat variatie.

De rit was plat, dan golvend, met korte kipkes ( een uitspraak van Joost).

We rijden toch wel aan een goed tempo op de meeste stukken.

Onze nieuwe mederijder Peter volgde ons bijna overal. Wel weten dat hij met een gehuurde 2 X 4 rijdt. En toch als geoefend off-roadrijder overal door.

Blijkbaar is Joost super tevreden over de Bowler.
Zelfs Mark  spreekt in superlatieven.

Zij vinden de afgelasting van Dakar dan ook ontzettend gezien het potentieel van hun nieuwe wagen.

Mark zag een mooie plaats in het klassement echt zitten.

Een klein minpuntje is de ophanging. En dit zou het beste punt moeten zijn.  De wagen veert achteraan te zacht door een minder goede uitgaande demping.

De auto gaat dan ook achteraan te hoog zodat hij bij sprongen op de twee voorste wielen landt en niet op alle vier. De auto was zelfs niet vol getankt en geladen.

De auto mocht ook iets hoger staan. De twee nochtans stevige achterbrug beschermers stonden regelmatig geplooid..

Op de middag werd er traditie getrouw gestopt en verzameling geblazen.

De frigo’s gingen open en de drank vloeide ook traditiegetrouw.

Verder werden de hammetjes en worstjes aangesproken.

Als dessert stond er Boss op het menu. Een rijstpap geserveerd op een volkoren toast en in plaats van gouden lepeltjes werd er gebruik gemaakt van dezelfde toast. Een uitvinding van één of ander teamlid.  Ik kan net niet op de achternaam van Jan komen. (Govaere)

Zoals gezegd op naar Zagora.

Onderweg de verrassing.

Er stonden op zo een vijftien kilometer voor Zagora een drietal motards met veel enthousiasme naar ons te zwaaien.

Mark net bekomen van zijn Ricards zij gewoontjes “ ik ken die man ,ik heb die nog gezien.  Miljaar maar dat is Steve.
Steve Vandenberghe en zijn vrienden Wim en Didier waren ons tegemoet gereden om ons te verwelkomen. Nadien reden zij als echte zwaantjes ons voor naar het hotel.

Blijkbaar was de verrassing van het paleis geen echt koninklijk paleis wat iedereen gezien de status van het team verwacht had maar een hotel genaamd Palais Asmaa.

Maar ja Astmaa goed is.

De wagens voor het hotel geparkeerd en de receptie kon beginnen.

Nootjes koekjes, alles was voorzien. Zelfs enkele druppeltjes Ricard ( he , he ) met veel water.de surprise kwam er toen onze beste vriend een leeuwevlag bovenhaalde. Een oude belofte tussen Joost en Steve.

Na de dagelijkse baroefeningen ( geen baaroefeningen ) aan tafel.

Soep, veel soep en kieken.
Kip met geloof het of niet met frietjes ( iedereen drie en een halve friet )

Joost vroeg op een heel vriendelijke manier aan een heel vriendelijke jonge dame de mayonaise en hij kreeg prompt met een heel mooie glimlach van dezelfde dame de mayonaise.  Blijkbaar ketchup en mosterd en dus geen mayonaise.

Na deze hap aan het klavier niet voor een sonate van Mozart maar om jullie nog wat nieuws te schrijven.

Geen Wi-Fi dit keer en geen Internet.
Dus vannacht nog een Internetcafé gaan opzoeken.

Morgen vroeg uit de veren en de baan op voor zo een 700 km van Zagora naar Casablanca.

Geen zand , geen Fes Fes, we gaan het stof missen.

Tot morgen.

Gustaaf